खेळ मांडीयेला वाळवंटी घाई । नाचती वैष्णव भाईं रे । क्रोध अभिमान गेला पावटणी । एक एका लागतील पायीं रे ॥१॥ गोपीचंदनउटी तुळसीच्या माळा हार मिरविती गळां । टाळ मृदुंग घाई पुष्प वर्षाव । अनुपम्य सुखसोंहळा रे ॥२॥ वर्णअभिमान विसरली याती एकएकां लोटांगणीं जाती । निर्मळ चित्तें जालीं नवनीतें । पाषाणा पाझर सुटती रे ॥३॥ होतो जयजयकार गर्जत अंबर मातले हे वैष्णव वीर रे । तुका ह्मणे सोपी केली पायवाट । उतरावया भवसागर रे ॥४॥
No comments:
Post a Comment